Uludağ'da 16 gündür haber alınamayan dağcıların maalesef naaşlarına ulaşılmış. Elbette ümit vardı olmalıydı da ama sosyal medyada öyle korkunç yorumlar yapıldı ki insan gerçekten inanamıyor. Bu kadar mesnetsiz ve anlamsız kin, nefret, dikkat çekme çabası, ben bilirim siz romantik mallarsınız hakareti. Ne lüzum var bunlara? Neden bu kadar çok insanlıktan çıkıyorsunuz? Bilen bilir realistliği her daim savunmuşumdur lakin duygusal bir varlık olan insanların ihtiyacı olan nezaketi yok sayan, insanın insanlıktan çıkmasıyla lüzumsuz yere kalp kıran, karamsarlığa, bıkkınlığa, huzursuzluğa ve hatta düşmanlığa sebep olan tutumların bir izahı yok. Bizler sosyal varlıklarız, bizlerin birbirimize destek olması şart. Elbette aileler için hayal kırıklığı olacaktır ve matem de tutacaklardır. Bunlar doğal süreçler. Öldü tamam mı hiiiç hayal kurmayın boşuna demek ne çeşit bir maksadı gütmektir? Bu gereksiz hırçınlığı ortaya koyanlar kendilerini dahi mi sanıyor? Nasıl bir yanılsama içinde bunlar? Dağcılıkla ilgili yasal düzenlemeler ve bu gibi durumlar için önleyici tedbirler ve bu alanla ilgili kişilere eğitim verilmesi o bu oturulur bu saatten sonra konuşulur ama 2 haftadır yine insanlığın en çirkin suretleriyle karşı karşıya kaldık. Yazık.
Bitti mi? Bitmedi http://mariadebonne.blogspot.com/2020/01/dagda-kaybolan-insanlik-2.html
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlar spam değilse küfür vs. içerse dahi yayınlanır ama biraz vakit alır :)