BABÜRLÜLERE NE OLDU?

Babürlerin en parlak dönemi Ekber Şah'in başta olduğu dönemdir bunu en önemli sebebidir çeşitli dinlere mensupları dışlamadan ama onları da birbirinden ayrı unsurlar olarak görmeden devletin dinlere yaklaşımını resmi olarak düzenlemesidir. Bilinir ki özünden kopmamış Türkler hiçbir zaman insanların din ve vicdan özgürlüğüne karışmamıştır, savaşlarını da özgürlük bağımsızlık yani onurlu bir biçimde yaşamak adına yapmış hiçbir topluluğa hiçbir dine mensup olmaya zorlamamıştır. Siyasi amaçlarla hile, hurda ya da baskı ile bu tip işlere soyunanlar asla bizden olmamışlardır. Bu durum adil bir hukuk sistemine zemin hazırlamış, sanat ve bilime verilen önemi arttırmıştır, topluma barış ve huzur getirmiştir böylelikle sosyal ve ekonomik refah için verimli bir insan topluluğu devletin fertleri olmuştur. Elbet bu durum Arap dininden nemalananlarda rahatsızlık yaratmıştır bu rahatsızlık ortalığı karıştırıp bölmeyi ve yönetmeyi alışkanlık haline getirenlere fırsat sunmuştur. Bu fırsatın meyveleri kendisinin ölümünden yaklaşık 54 yıl sonra yenmeye başlar. Babürlerin son hükümdarı I. Alemgir(Evrengzib) çoğunluğu Müslüman olmayan bir halka şeriat hükümleri ile ve faşistçe, cahilce ve ahmakça hükmetmeye başlar. Bu aptallık o bölgedeki deniz ticaretlerine merak saldıklarından oralara göz koyan İngilizler için büyük fırsattır muhtemelen bu sokalama akılda onların payı da büyüktür zira geçtiğimiz yüzyılda ve daha hala aynı taktikleri kullanıyorlar. Yani bir Türk Devleti daha Arapçılıkla hiç edilmiştir. Bir Türkte onurlu bir şekilde yaşama motivasyonu kalmazsa yani bir Türk özgürlüğüne, hür aklına ve savaşma gücüne sahip çıkmazsa o artık Türk değildir bir daha ne kut alır ne saygınlığı kalır ancak başka milletlerin oyuncağı, kulu ve kölesi olur. Böylelerini belli ki biz ıslah edemiyoruz demek bizim de kut almaya hakkımız kalmamış?