10 EKİM 2015'i DE UNUTMADIM ELBETTE

10 Ekim 2015'te Ankara'daki o meydanda o çığlıkların eşliğinde insanlık bir kez daha hiçbir sınanmadan geçemeyeceğini ispatladı velhasıl dinli dinsizlerin boşverip hepten canavara bağlamaları da bundan zaten. Bir meydanda toplanıp halay çekenler yahut sadece oradan geçenler düşmanlarınız değil sadece gücünüzün onlara yetebileceğini düşündüğünüz herkes gibi insanlar, yaptıkları şeyse sonucunu iyi ya da kötü tartsınlar insiyatif almak ve bunu da gözünü kan bürümüş nefret yumağı olarak değil de medenice yapmaya çalışmak. Son yıllarda sıklıkla kanımızı donduran şeylere şahit olduk. Bu da onlardan birisi. Dünyanın her yerinde korkrunç şeylerin olması yeterince acı verici ama elbette doğamızın da gereği burnumuzun dibinde dilini ekmeğini geçmişini sokaklarını yani hayatını paylaştığın insanların başına gelenlerle empati kurmak ve olayların bu kadar dibindeyken hiçbir şey yapamamak çok daha acı verici oluyor. Eğer böyle hissedemiyorsanız çoktan ruhunuzu kaybetmişsiniz. Ruh bir kere kayboldu mu daha da bulaman. Ve bizler sizin gibi ruhsuzlar için bir şey yapamayacağımız gibi yapmayacağız da.