Gülünün solduğu akşam

Yaz bakalım tarih. 28 Ağustos 2007. Abdullah Gül artık köşkünün gülü. Çünkü 22 Temmuz 2007'de oy kullananların %46,6'sı akp dedi (demiş). Çünkü artık cumhurbaşkanlığında, başbakanlıkta, meclis başkanlığında ve mecliste %46,6 hisse sahibi bu kimseler. Bu hisseleri de vekaleten Tayyip bey yönetecek. Kalan %53,4 ve oy kullanmayanlar, oy verecek niteliklere haiz olmayanlar azınlıkmış. Onların yönetimde söz hakkının olması abesmiş. Çünkü biz demokrasi ne bilmiyormuşuz. Meğer bu demokrasiyi en güzel imam hatipler öğretiyormuş. Cahil kalmışız netekim.

Yaz bakalım tarih. Şeriat için demokrasiyi kullananlara tek çare demokrasi için faşizmi kullananlarmış. Çünkü meydan kaypaklarla faşistlere kalmış. İnsanlar binlerce yıllık uykularından aslında hiç uyanmamış.

Tarih sana diyorum yazsana. Bak yine vukuat var. Dünya kocaman savaşlara hazırlanıyor özenle. Makyajını yaptılar, elbisesini giydirdiler. Parfümü sıkıldı. Taksi gelip alacak birazdan. Çünkü yine paylaşamadılar, yine var olma savaşlarında kirlendikçe kirlendiler. Yine birbirini öldürecekler din ve toprak adına. Tanrı diye birini işaret edecekler, gururdan ve onurdan bahsedicekler umarsızca. Elleri kirli, yüzleri maskeli, suçlayacaklar birbirlerini. Emin ol çok az insan tiksinecek. Dünyanın en vahşi hayvanı olmaktan utacanak bir kez daha.

Tarih söylüyorum yazmıyorsun. Hep başkalarını dinliyorsun. Yoksa sen de mi sıkıldın? Hep aynı hikaye dön dolaş. Doğru doğru haklısın. Ama hiç bir şey değişmeyecekse, bu kadar şey neden yazıldı? Bu kadar insan niye öldü? Beri yandan insanlar hala bu kadar bencil, bu kadar aptal ve bu kadar vahşiyken, neden bir şeyler değişsin ki?