Yann Tiersen-Le Train
Önce resim vardı. Gördüklerini not aldılar mağara duvarlarına. Sonra yazıyı bulup kayıtlara geçirdiler sözleri. Siyah beyaz fotoğraflardan sıra geldi dijital kameralara. Kulaktan kulağa oynamakla olacak gibi değildi.
Bu kadar önemli miydi? Söylenenler, yaşananlar.
Daha fazla şey biliyoruz şimdi.
Bir sürü notlar bırakılmış.
Notları okuyoruz. Resimlere bakıyoruz. Bazılarımız en azından.
Bir sürü şey biliyoruz.
Bir sürü şey değişti bu sayede.
Önemli ya da önemsiz.
Notları okuyanlar değişti, şekillendi.
Ama bu notları kimler aldı?
Kimlerin notlarını dikkate almalıyız?
Bana sorarsanız bu iş hiç yürümedi.
Bu dünya hiç olmadı.
Sanırım her şeyi yakıp baştan başlamalıyız.
Her acı çeken romantik gibi önce fotoğraflar sonra mektuplar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlar spam değilse küfür vs. içerse dahi yayınlanır ama biraz vakit alır :)