I have a dream

Geçmişten günümüze nice karizmatik insan bulduğu ilk yükseltiye konuşlanıp 1 ila zilyon adet kelleye laf anlatmış ve bu kellelerin dikkatini celbetmekle kalmayıp onları yeri gelmiş gaza getirmiş yeri gelmiş onlara daha neler neler ettirmiş.

İnsan düşünüyor. Hayal ediyor. "Lan" diyor "Benim neyim eksik". İnsanlara dinletebileceğim, kafalarını sallatarak kendimi onaylatabileceğim, deli gibi kendimi alkışlatabileceğim, onları akın akın bir yerlere sürükleyebileceğim bir konuşmam olmayacak mı?

Olmayacak lan. Çünkü benim hayalimdeki konuşma ve o konuşmayı dinleyecek ideal kitle ahan da aşağıda yer alan metin ve notlardan anlaşılacağı üzre über ütopik kalıyor mevcut insan kitlesine göre. İşte o sözde tarihi konuşma ve yaşattığı anlarla ilgili notlar.

"Merhaba insanlar. Merhaba bu sabah da bok varmış gibi uyananlar. Merhaba ey dangalaklar! (Burda alkış kıyamet, insanlar "dangalağım dangalak, gel de enseme şaplak at" diye tempo tutuyor. Dinleyici dangalaklığının farkındalığıyla barışık hatta kendiyle dalga geçme olgunluğunu yakalamış)

Sizlerden bir bok olmaz biliyorsunuz. O yüzden sizinle işim olmaz benim. Sizlerden bir-bok-olmaz. Bunu kafanıza yazın (Bunları söylerken tepiniyorum ve cümle bitince nah çekiyorum, kitle coşuyor, kitle kendinden geçiyor, ayım ayım aydınlanmış kitle diye buna derler)

Yaptığınız her hatayı yeni bir hata ile kamufle etmeye çalışır gibi gözükürken aslında bile isteye zincirleme hatalar yaptınız. Bunu biliyorum. Ve bu dediğimden de bi bok anlamadınız. Çünkü bilinçsiz develersiniz. Çünkü lağım fareleri bile sizden zeki! sokak kedileri bile sizden akıllı! kargalar bile halinize gülüyor. Şapşalsınız. Tekrarlayın! "Şapşalım, şapşalım, şapşalım.."(millet tempo tutuyor, elimle işaret edip susturmaya çalışıyorum, kendilerinden geçmiş bağırıyorlar, sonunda "yeterin lan siktiniz beynimi" diye hönkürüyorum. Susuyorlar. Şimdi kasabın önünde et bekleyen medine dilencisi kılıklı kedi kadar ezik bakıyorlar. Onaylanmak istiyorlar, köpeğim olmak için hazır bekliyorlar)

Hep safa, salağa yattınız. O aptallıkla bile yapılmayacak işleri yapmanız bundan. Kendi götünüzü kurtarma sevdanızdan. Erdemlere, kutsallara, yalanlara, hikayelere, kanunlara, kurallara ve onura ihtiyacınız yoktu. Ama bu kadar aşağılık olduğunuz, hep alçaktan uçtuğunuz için çakıldınız. Ve hiçbir şey yokmuş gibi, ışığa koşan sinek gibi çakılmaya devam ediyorsunuz. Hiçbir şey olmak zorunda olmadığınız halde hiç bile değilsiniz!Bir hiç olmayı bile beceremediniz! (Burda kitle "hiç olmak istiyoruz, hiç olmak istiyoruz..." diye bağrınmaya başlıyor küfür edip susturuyorum malları yine. Karnım acıkıyor. İki lahmacun bi ayran söyleyip yere çömüyor ve konuşmaya devam ediyorum)

Behey aptallar. Bu günü hayal ettim ben. Bu konuşmayı, sizleri. Ve ne oldu biliyor musunuz? ("ne oldu", "ne oldu diye" bağrıyorlar, hayallerimde bile o kadar ideal değiller. Olamıyorlar. Malzemeleri belli. Bişiy çıkmıyor bunlardan.) karnım acıktı ve canım sıkıldı. İşte olan biten bu. Şimdi sittirin gidin dağılın. Gözüm görmesin sizi. Koyun sürüsü mallar (maria sik bizi, maria sik bizi diye bağrıyorlar, dayanamıyorum alkolik oluyorum filan)"