aktütün karatütün

4 Ekim'de Şemdinli Aktütün karakolu PKK'lılarca basıldı. Netice ölenler, yaralananlar, feysbukta siyah kurdelalar...

Şimdi bir karakoldakilerin yerine koyuyorum kendimi. Takvimde şafak -1 daha yapmışım. Ne bileyim belki mektup yazıyorum allı güllü bir şeyler çiziktiriyorum. Postaldan bezmişim, parmak arası terliğin varlığını takdir eder olmuşum belki. Takılıyorum işte kendi halimde. Takılmak değil bu tabi devlet vermiş elime silahı. Yan gelip yatmıyorum, kınalı kuzu gibi bekliyorum işte. Sonra bir gürültü bir kıyamet. Bir bakıyorum her şey soğuk, ben soğuk. Dramatize etmiyorum yani bunun gibi şeyler işte yaşananlar. Daha da dramatize edilebilinir kabul edin.

Bir de elde silah karakol basanın yerine koyuyorum kendimi. Olmaz demeyin o da bir insan biz de. Elimde silah birileri demiş "Git şu karakolu bas. Öldür kim varsa." Tıpkı kınalı kuzu gibi yine aslında. Kurban bayramında süslenip püslenen. Kanı bir şeylere feda edilmeye hazır.

Şimdi birileri birilerini dürtüklüyor. Hani "Gelmeyin oyuna" deniyor habire de kim ebe kim sobe ben anlamıyorum gerçekten.

9 Ekim'de terörle mücadele toplantısı yapılacak. Asker uzatma süresi isteyecek hakemden. "Sınır ötesinde işim bitmedi daha" diyecek. Belki harçlık isteyecek ne bileyim. PKK da mal ya. Tam da bu toplantının arifesinde Bruce Lee gibi "gel gel" yapmaya karar veriyor.

Kusura bakmayın benim kafam karıştı biraz. Ben böyle durumlarda bu işten kimin çıkarı olur diye düşünürüm hep. Açıkçası çıkar elde edecek çok kesim geliyor aklıma. Ama hiçbiri de o karakolu basanların ya da o karakolda basılanların ve ailelerinin dahil olduğu kesimler değil.

Sevgili Bülent Ersoy. Koy adaylığını vericem sana oyumu. Ahan da bunu da yazıyorum buraya.