Velev ki siyasi bir karar

Bu ülkede ne vakit neyin meşruiyeti sorgulandı. Sorgulandı da ne oldu?

Sen kalkmış "ben bu anayasa mahkemesinin kararını yok sayıyorum" diyorsun. "Bu mahkemeyi yok sayıyorum" diyorsun. E dersin netekim ben de içemezsin dediğin yerlerde sigara içiyorum. Ama yakalanıp ceza kesildiği vakit ben öderim ya da çamura yatarım parası neyse. Bakalım sen ne yapacan. Bak yasadışı sigara içmeye teşvik ediyorum insanları görüyor musun. Senin üretilmesine izin verdiğin, üzerinden vergi aldığın ve iddia ettiğin üzre bizleri öldüren o sigaralar bunlar.

Televizyonda izliyorum kıçlarını yırtıyor bir takım kızlarımız inancımı yaşıyorum, kıçımı başımı örtmem lazım diye diye. "Cennete gitme savaşıma engel olamazsınız" diye haykırıyor. O akan dereler daha bilmem neler neler onu bekliyor. Açılın layynnn..

Bir din düşünün ki en önemli maddesi kadına ayrım yapmak olsun, onu paketlemek. Misal faiz günah filan da diyor ama teferruat onlar. Kemal ağbiyi, Recep dayıyı bağlamıyor. İlla ki bayrak gibi taşınacak o renga renga masa örtüleri, kara kara çarşaflar. Çük ve am bekçiliği olacak asli görev.ah pardon ya biliyorum, anlıyorum silzeri. O kadar da salak değilsiniz elbet.

Bir ülke ancak bir bilimkurgu filminde bu kadar programlı bir biçimde delirtilebilinirdi. Ne bileyim belki de fakirlikten şebeke suyu içen halkın suyuna kattılar bir şeyler. Bok katıyoruz diyorlar ama başka türlü ilaçlar da katıyorlardır.

Ne çeşit bir manyama hali bu bilemiyorum. Ne kadar boşsunuz. Ne kadar avutulmaya, kandırılmaya muhtaçsınız. Ne kadar zavallısınız.

Kendi olmaya korkan insanlar görüyorum. Kendileri birer canavar olarak tanıtılmış onlara. Cennetten kovulan, her an her şeyi mahfetmeye meyilli, karaktersiz, sürekli borçlu olduğu birilerini hayalkırıklığına uğratan, eksik ve zavallı. İşin garip yanı böyle tanıtıldığın kişi olmamak için kaçarken tam da o kişiye dönüştüğünün farkında mısın?

Bu ülkenin sıkı bir terapiye ihtiyacı var. Bütün dünya için geçerli bu. Ama bu ülkedeki alarmlar daha bir kuvvetli çalıyor.

Cinnetin eşiğindeki insanlarla aynı sokaklarda yürüyorum. Ve görüyorum ki aslında hiçbir şey olmuyor gibi sessiz ve içe dönükler. Tam da fırtına öncesi sessizlik. Şok, yok sayma aşamasını geçtiler. Şimdi sıra cinnette.