25 Eylül 2008 Perşembe

apolitikleşme sürecim

Bazı şeyleri bilfiil tecrübe etmeden anlayamıyorsunuz.

Genel olarak apolitik insanlara kılımdır. İnsanın her türlüsüne bir kulp takıp kıl olurum zaten de benim için en kolay etiketlenenler apolitikler ve koyu dindarlar. Yani kendi boynuna tasma takıp kapanın elinde kalanlar. Kendi boynuna tasmayı takıp şu veya bu ideolojiye kapılıp gidenler de bunların peşinden geliyor. Ama idealist solculara ayrı bir yavru kedi sevgisi hesabı bir sempati besliyorum. Bilemiyorum çoook tatlılaaar:p

Gelelim apolitikleşme sürecine girişimden itibaren empatik lümpenik bi bişiler hissetme hadiseme.

Bir insan neden apolitik olabiliyormuş bi bakalım.

Bilinçsizlik, umarsızlık, omurgasızlık bir yana insanı bu hale sokan politikanın iğrençlikleri bile değilmiş. Ben bunu bu ülkede anladım. Politikanın iğrenç olması yeterince tiksindirici değil emin olun. Politikanın traji-komik bir hal alması yeter-geçer sebepmiş.

Benim gibi bir insan bile artık gazete okumuyor, haber izlemiyorsa bilinki dağdaki son keçi de öldü. Dağ artık farenin. Ha zaten maksat bu bezdirmeyse, böyle bir strateji ile yola koyulduysa bu insanlar gerçekten kendilerini tebrik ediyorum. Bir amaca ulaşmadaki stratejinin aslında ne kadar basit olabileceğini ve bunu herkesin yapabileceğini bütün insanlığa gösterdiler. Anladık ki artık herkes bir diktatör, sultan, prizidint vs olabilirmiş. Yeterince çamur olun, yüzsüz olun, totoloji yapın, bıkbık aynı şeyleri çin işkencesi gibi tekrarlayın ve acaip derecede aptal olun. Gerçekten. Çünkü çoğunluk aptal ve insan kendine benzeyeni tahtta görmek istiyor. Bakın kaç kişi kendini örümcek adam zannediyor. Ezik ama aslında kahraman oley. Anlayacağınız insanlık için bi umut oldular. Her eve bir hero.

Tabi bu deney Türkiye'de yapıldı ve tuttu. NŞA bu mudur bilemem. Bana çok da normal gelmiyor şartlar ama tabi normalin de şaftı kaydı biraz.

Sevgili Türk halkı. Sizler gerçekten çok enteresan varlıklarsınız. Özel kreasyon yahut haute couture falan gibi bir şeysiniz ve ben modadan hiç anlamıyorum ki sizin kıymetinizi bilemedim herhal. Böle mal mal bakıyorum "ulen bunları kim giyer" diyorum.

Genellikle "dünyanın hiçbi ülkesinde..." diye başlayan cümleler kurulur bu gibi durumlarda. Ben böyle bir cümle kuramayacağım zira her ülkenin kendine özgü türlü zırvalıkları mevcut. Ama güzel kardeşim, bizi afrika yerlilerinden ayıran bi kaç özelliğimizde mi yok?

Bunca senedir bu halk ot mu otladı anlamak elde değil. Şöyle bir kafasını kaldırıp gidişattan hoşnutsuzluğunu belirtecek -ki herkesin mutlu olduğu bir ülkede yaşamadığımızı biliyoruz herhal- tek bir tepki olmadı nabız yükselmesi de mi yok kardeşim. Öldünüz mü lan?

Yani velhasıl ben anladım ki, ne bok yerseniz yeyin safhasına gelmişim. Pilim bu kadarmış. Ha belki şarjedilebilir pildir benimkisi. 3-5 gün sonra birden yeşil yanar bi yerlerde, ben de yine başlarım vırvırtırtır. Ama yani pes be kardeşim. Pes olmadı tuş yahut.

2 yorum:

  1. http://haber.gazetevatan.com/haberdetay.asp?detay=Bu_roman_benim_imdat_cigligim_200521_7&tarih=25.09.2008&Newsid=200521&Categoryid=7

    YanıtlaSil
  2. İlginç ve bir o kadar da ironik. Güzel bir yazı tebrikler

    Apolitik.Org

    YanıtlaSil

Yorumlar spam değilse küfür vs. içerse dahi yayınlanır ama biraz vakit alır :)